Dünyadaki ne ilk anne, ne de sonuncusuyum.
Ne ilk hamileyim, ne de sonum..
O kadar doğal.
O kadar sıradan.
O kadar arada.
Kendi dünyamdaki ilk anneliğim, belki son bilemem.
İlk hamileliğim.
O kadar özel.
O kadar önemli.
O kadar ayrıcalıklı.
Şimdi benim için bu kadar önemli, bu kadar büyük gelişmeyi yazmasam olmaz değil mi? Eh biraz konuşalım bari.. Geç bile kaldık.
Hamilelik benim için çok olumlu geçti ve geçiyor. Büyük büyük sıkıntılar yaşamadım, kendim gibiyim kendim gibiyim diyip durdum başından beri. Şükür ki..
Hamileliği 3 döneme ayırıyor bilimciler, uzmanlar, doktorlar, tatlılar.. 1. dönem ilk üç ay, en zorlu zamanlar. Yeni bir oluşum, değişen hormonlar ve değişime başlayan vücut yapısı. Hormon deyip geçme, hep söylerim kadınları hormonları yönetir diye. Beni de yönetti. Biraz sinir halleri, bolca uyku gelmesi, mide ezilmesi, yediğin şeyleri beğenmemeler, yedikten sonra mide bulantıları, üşürükten haller, eserekten püfürükler, ağlamalar, hassasiyetler..
Genelde insanlar sabah bulantıları yaşıyor, baş dönmeleri ama bende olmadı bu. Şanslı azınlıktasın dedi doktorum, ne serumlar yiyenler, rapor alıp evde geçirenler biliyorum dedi. Thankss God dedim bende!
Ama bende çok uyku ve halsizlik yaptı ne yalan söyleyeyim. İlk ayları ağustos-eylül idi, sıcaklardan bunaldım ve o kadar işi aynı anda yapabilen ben sadece işe gidebildim. Bir yanıma doktoramı, diğer yanıma kemençemi koydum. Onlarda orada öylece durup beklediler. Elime bile almadım. Eve gidip koltuğa yapışıyordum. Uzana uzana yendim hormonlarımı...
Bu dönem her ay 1 olmak üzere kilo aldım. Totalde 3 kg ile bitirdim. Onunda sebebi mide ezilmelerim ve bulantılarım için biraz karbonhidrat yedim. Pilav-yoğurt, makarna, ekmek tekrar girdi hayatıma, ama iyi oldu, o zamanlar ne yiyebilirsen.. Doktorlarda sağlıklı beslenmeyi ilk zamanlarda takmayın, bebeğin yediği minicik bir kan beslenmesi, kendinizi nasıl hissediyorsanız ona konsantre olun, iyi gelsin size yeter diyorlar. Yani benimki bana öyle dedi, epey rahatlattı.
2. Dönem ikinci 2,5 ay gibi aşağı yukarı. Hamileliğin balayı diyorlar... Vücudunun bebeğe alıştığı zamanlar, hormonların sakinlediği dönemler.. Artık sen eski sensin, istediğini yapabilirsin, otur kalk, git gez, vücudun aşağı yukarı aynı kiloda, henüz çok almamışsın falan. Hakikaten benim Ekim-Kasım Aralık bir kısmı öyle geçti. Ama o dönemde tez izleme jürim için çalışmam gerekiyordu ve biraz ders çalıştım, hafif stres, oturdum kaldım evde,işte.. Bu dönem bebeğim çok hareketlendi, her gün onun taklalarını, balık gibi yüzmelerini hisseder oldum.
Ayda 2 şer kilo aldım bu dönem. Toplam 9-10 oldu kilolar. Ama buna da şükür ki kendileri yoğunlukla göbeğimde kaldı, kolumda bacağımda, yüzümde bir yağlanma olmadı.. Olmuştur da öyle karpuz gibi olmadım yanii... Burnumun kanatları iki kulağıma değmedi.. kjajkdbckaffsfsfsfsss!!
Şimdi son dönem. Hamileliğin 31. haftası, 7. ayı.. Diğer zorlu kısım bu 3. periyod. Bebeğin iyice büyüdüğü, ağırlaştığı, kick box yaptığı, kişininde hafiften nefes nefese kaldığı ve çabuk yorulduğu bir zaman aralığı.. Deneyimliyorum :) Ama benim en şikayet ettiğim dönem bu dönem sanırım, bebiş mideme basıyor, midem gıcık yapıyor, boğazımdan geliyor o da öksürtüyoor.. Ve azıcık dombalak oldum...
Neleri iyi yaptımm bu süreçte? Her sabah organik yumurta yedim ve şahane kahvaltılar yaptım :) İş yerine getirdim her şeyimi.. Tebrik... Pınar bana heybeli diyoooor...:P. Beslenmeye özen gösterdim. %100 sağlıklı bir beslenme değil tamam kabul. ama %75-80 arası tutturdum diye düşünüyorum.. Yürüyüş yapmaya çalıştım, enerjimi zorladım, çok düzenli yapamasamda hep aklımdaydı.. Yoga yaptım, yapıyorum.. En güzel kısmıydı sanırım.. Öyle rahatladım ki.. Bu sayede büyük sırt ve bel ağrıları yaşamadım. Umarım son aylar da yaşamam.. Hiç ama hiç alkol almadım. Boza içtim bir iki kere, alkolü çok mudur ki? :) Kahve içmedim yani toplasan 3 kez Türk kahvesi, doktorlar veriyor günde 1 tane içebilirsin diyor, ama ne gerek dedim..Plesanta içine direkt giren, tansiyonu arttıran gereksiz içecek.. Decaf filtre kahve yaptım içtim ama çok canım çektiğinde.
Neleri iyi yapamadım? Çay içtim ben..:( Doktor günde 1-2 bardak açık veriyor. Bende sabah minik bir kupa kahvaltıyla içtim. Açık ama. Üf çok sıkıcı açık. Ama bazen öğlenleri bazen akşamları da içtim tutamadım kendimii..:( Sonra bir kaç kere fast food yedim, hemde bayıla bayıla.. Zor tutuyorum kendimi yememek için halaa.. Ne tiksinti ne bir şey. Her hafta 1 kez çılgınca mantı yedim en sevdiğim şeyyy! Ama bu kötü mü ki, etli yoğurtlu.. Bak bilemedim. 1 kavanoz nutella bitirdim. Ceviz, badem az yedim. Ben ceviz sevmem ki! Üff bu konu ruhumu sıkıyor, yok zeki olur diyorlar yiyin diyorlar, aptal olmaz dimi kuzum ceviz yemedim diye.. Üf ya.. Başka... Başkaa... Aslında daha az kilo alabilirmişim ben ama kasmadım ya, hayatım boyunca kastım bu işi çünkü..
Şimdi alınan total kilo 11.
2 ay var.
15 ile bititirsem öpücem kendimi. Çok sevicem bir de haksızlık etmeyeceğim kendime bundan sonra.. Üff ne vaatler ne vaatler...
İşin fizyolojik kısmı bu şekilde.
Bir de duygu kısmı var kii.. Ooooofff ooooffff offfff!
Mucize bu.
Kadınlık bir mucize.
Allah çok büyük.
İnancım arttı resmen.
Çok mutluluk, çok şükür sebebi. Hem de her sabah uyandığında, her an durduğunda, hareketlerini hissettiğinde, her gece. Yani çok şükür çok şükür çok şükür...!
Biliyorum hassas mevzu çocuk.
Olmasını isteyeler, bunun için uğraşanlar, hayatını verenler, evladını kaybedenler..
Çok canı gönülden diliyorum ki, dileyen herkese gelsin bu mucize..
Ve bizlere nazar değmesin. Sağlıkla gelsin inşallah.
