24 Kasım 2014 Pazartesi

Pazartesinin Ağırlığı, Öğretmenlerin Günü

Hafta sonunu mahmurluğunu üzerinden atamayanlar olmalı.
Olmalı siz de var olmalısınız.
Lakin benim gibiler de olmalı.. Şen şakrak, enerjik.. Sonuçta en güzel renk benim gibiler.

Zııırrtttt!
Yukarıda ki paragrafı çöpe atın.
Tamamen öylesine yazılmış, herkesin morcivert suratla işe geldiği bir toplulukta aynı morcivertin devamıyım ben.
Pazartesi.
Sendromik gün.

Google üzerinden "Pazartesi sendromunu nasıl yenmeliyiz" gibi minnoş bir soru sorsan onlarca uzman dökülüp..
"Şükür et.."
"Kadınsan makyaj yap, erkeksen traş ol"

"Gördüklerine hayvanlar gibi sarıl"
"Yanındakilere gülümse, kahkalara boğul"

gibi öneriler vererek zaten tipsiz olan suratını bir de yapmacık mimiklerle donatarak adamı deliliğe doğru sürükleyebilirler.

Bunun yenecek yutulacak tarafı yok.
Eğer ki yorgun bir hafta son geçirdiysen bugün dinlenmek isteyeceksin.
Yok sakin geçirdiysen o iki günlük serüveni bugün bir nebze daha kolay.

Neyse, günlere anlam yüklemeye bayılıyorum. Ben onları bayıyorum onlar da eziliyorlar anlamların altında. N'apalım..
Pazartesinin durumu vahim. Vah yavruummm!

Neden bu yazıyı yazdın ay n'oluyor kuzucum derseniz bana.
Haberim var aslında onu söylemeye bir girmiştim.
Çıkamadım.

Kış geldi.
Bu değil.
Bugün öğretmenler günü.
Bu hiç değil.

Bana kızıyorsanız eğer tarihe bakın, takvimlere bakın.
Her gün bir gün.
Her gün anlamlı.
Her gün sevilecek, sevgi topurcuğu olunacak bir gün.
Bugün de öğretmenlerin günü.

Meslekler arasında en çok öne çıkan gün herhalde öğretmenlerin ki.
Düşünün o kadar büyük iş!..
Kutlamalar, törenler, balolar, her yerde indirimler..

Öğretmen insanın hayatını vezir de eder rezil de.. Kesin.
Benim vardı bir tane, bayağı bir yılımı yedi, isim de vermiyorum, Allah'tan emekli oldu..
Çiçek götürdüğünüzde bana çiçek getirmeyin diyen bir öğretmeniniz
yoksa çok şanslısınız, çiçekten güzel hediye mi olur ki?

Neyse biri daha vardı çok önemli oldu hayatıma, edebiyat öğretmenim tabii, Ufuk Altıntaş, çok öğrendim kendisinden. Sağolsun.

Sadece öğretmenliği meslek olarak yapanlar değil, öğrendiği her şeyi birileriyle paylaşanlar da öğretmen bence.

Neyse ne diyorduk haber diyorduk.
Yok, kandırdım.



15 yorum:

  1. he hee bence sen hep kıpırdaksın yaa ne güzeeel :)

    YanıtlaSil
  2. benim edebiyat öğretmenim sınıfta sigara içerdi.kimseye söylemeyin derdi.ben hep 10 (100) alırdım sınavlardan,sözlülerden.bu vahimlik iyimiydi,kötümüydü bilmiyorum ama,kendisinden pek birşey öğrendiğim söylenemez.hem de altı yılımı aynı öğretmenle geçirdim ehiiehii:(
    ama çok kaliteli öğretmenlerin tabii ki ellerinden öperiz.kutsal meslek elbette.pazartesiye sevgiler,ben günleri pek takip etmiyorum.
    evde olunca öyle oluyor.en çok perşembeyi severim ama.neden bilmiyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aaa o neymiş yahu?! Sigara mı içiyordu yuh!
      Duyduğum en acayip örtmen hikayesi!

      Perşembe cumaya yakın olduğundan, cuma habercisi olduğundan çok sevilir bence :)

      Sil
  3. Hep mi en değerlileri edebiyat öğretmenleri olur acaba.
    Benim çok çok muhteşem öğretmenlerim oldu hayatta. Şanslıyım bu yüzden.
    Pazartesi'ye gelince , bak bitti bile:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eveet edebiyat öğretmenlerinin bir dönemi inanılmaz iyi ürün ;)
      Gerçekten herkesten duyuyorum bunu ama şimdiki durum nedir bilmiyorum.
      Aynen bitti gün..:))

      Sil
  4. Öğretmeniiim canim benim canim beniim
    "Gülümsemek bir mermiden daha ucuz" demis şair
    Pazartesilere inat, gülümsemeye devam :)

    YanıtlaSil
  5. ay her an gülmeli beee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay çok şekersin sen ya girip girip bir şeyler yazıyorsun bayılıyorum :))

      Sil
  6. ay kız bayılma hava çok soğuk. son öykümü oku hadi bakalım gülcen miii :)

    YanıtlaSil
  7. son yazıma baksan yaaaa senden sona tufaaaan :)

    YanıtlaSil
  8. Deeptone'nin blogundan gedim,üye oldum :) sevgilerle.

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...